راه کارهای افزایش صبر در کودکان

راه کارهای افزایش صبر در کودکان: بردباری ویژگی اخلاقی است که به کودکانمان کمک می کند تا با وجود تفاوتهای نژادی، جنسیتی، ظاهری، فرهنگی، عقیدتی، توانایی، یا هر تفاوت دیگری به یکدیگر به عنوان انسان احترام بگذارند.

کودکان بردبار این توان را دارند که حتی اگر با دیدگاهها یا باورهای کسی مخالف هستند به او احترام بگذارند.

راه کارهای افزایش صبر در کودکان

بردباری و صبر ویژگی قدرتمندی است که نه تنها نفرت، خشنوت و تعصب را در ما کاهش می دهد، بلکه کمکمان می کند با مهربانی، احترام و درک با دیگران رفتار کنیم.

بردباری به این معنی نیست که قوه تشخیص اخلاقی مان را کنار بگذاریم، بلکه به این معناست که به تفاوتها احترام بگذاریم.

شکیبایی و صبر به کودکانمان کمک می کند تا تشخیص دهند که همه انسانها شایسته آن هستند که با عشق، انصاف و احترام با آنها رفتار کنیم، حتی اگر با برخی باورها یا رفتارهایشان هم عقیده نباشیم.

بردباری یکی از اجزای مهم هوش اخلاقی است که باید در کودکانمان پرورش دهیم.

افزایش صبر در کودکان دو جنبه دارد:

جنبه نخست: احترام

احترام به شرافت و حقوق انسانی غیر قابل سلب همه انسانها تا زمانی که به حقوق دیگران تجاوز نکرده باشند.

اگرچه شاید وجدانمان ما را بر آن دارد تا به گزینه ها ی اخلاقی اشخاص دیگر اعتراض داشته باشیم و حتی بکوشیم آنها را قانع کنیم که باورها یا رفتارهایشان اشتباه است.

صبر مانع از آن می شود که بخواهیم به زور عقایدمان را به دیگران تحمیل کنیم یا با بی عدالتی آزادیشان را محدود نماییم.

بردباری ما را قادر می سازد در برابر اختلاف نظر، حتی در موارد بسیار بحث انگیز نیز تحمل داشته باشیم؛ و ما را قادر می سازد ضمن آنکه درباره ی عمیق ترین تفاوتهایمان به بحث می پردازیم، آنها را تحمل کنیم.

جنبه دوم: درک است:

درک ویژگی های مثبت و مفید همه انسانها که به پیشینه ها، نژادها، دینها، سرزمینها و فرهنگهای گوناگون تعلق دارند، بسیار مهم است.

ما می خواهیم کودکانمان در خانه، مدرسه و جامعه بتوانند ویژگیهای جالب، مفید و پربار شیوه های دیگر تفکر و زیستن را بیاموزند و از چنین تماسی بهره ببرند.

هر شخصی منحصر به فرد است. شکیبایی، به مفهومی تلاش برای یافتن خوبی در همه افراد است.

کودکان با نفرت به دنیا نمی آیند؛ تعصبها، جبهه گیری ها و نگرشهای قالبی در نتیجه کمبود جامعه پذیری ، پیدا و یاد گرفته می شوند.

بحران در اینجاست که طی سالهای اخیر تعدادی جریانهای با نفوذ که کم تحملی را تشویق می کنند. به فرهنگ کودکانمان رخنه کرده و مانع رشد بردباری در آنها شده اند.

چند عاملی که در پی می آیند از علتهای اصلی برباری نبودن و احترام نگذاشتن به تفاوتهای بشری است.

1. نبود نظارت اخلاقی
2. کاهش حمایت اجتماعی
3. بازی های ویدیویی
4. موسیقی با محتوای نامناسب
5. برنامه های تلویزیون نامناسب
6. سایتهایی با محتوای نامناسب